شبیه برگ پاییزی پس از تو قسمت بادم

خدا حافظ ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ واینیعنی در اندوه تو می میرم

در این تنهایی مطلق که می بندد به زنجیرم

وبی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمی ارد

وبرف نا امیدی بر سرم یک ریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق از دلبستگی هایم ؟

چگونه میروی با این که می دانی چه تنهایم؟

خداحافظ تو ای همپای شب های غزل خوانی

خداحافظ به پایان امد این دیدار پنهانی

خداحافظ بدون تو گمان کردی که میمانم

خداحافظ بدون من یقین دارم که می مانی